Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

na przynętę

См. также в других словарях:

  • połknąć przynętę — Uwierzyć, zwłaszcza w podstęp lub kłamstwo Eng. To believe in some trick or lie …   Słownik Polskiego slangu

  • łyknąć przynętę — Uwierzyć, zwłaszcza w podstęp lub kłamstwo Eng. To believe in some trick or lie …   Słownik Polskiego slangu

  • przynęta — ż IV, CMs. przynętaęcie; lm D. przynętaęt «pokarm umieszczony w zastawianych sieciach, na wędkach, w pułapkach itp., w celu zwabienia zwierzyny łownej, ryb, ptaków» Przynęta dla ryb, na ptaki. Łowić ryby na przynętę. ◊ Na przynętę «dla zachęty;… …   Słownik języka polskiego

  • wab — pot. Na wabia «w celu zwabienia kogoś; na przynętę»: Wiedzą, gdzie przestępcy najczęściej kradną auta. – Luksusowe samochody organizuje nam wydział transportu komendy stołecznej, potem wyposażamy je w odpowiedni sprzęt i stawiamy na wabia (...).… …   Słownik frazeologiczny

  • brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

  • nęcisko — n II, N. nęciskokiem; lm D. nęciskoisk łow. «miejsce wabienia zwierzyny łownej, szczególnie takie, w którym kładzie się na przynętę padlinę» …   Słownik języka polskiego

  • ponadziewać — dk I, ponadziewaćam, ponadziewaćasz, ponadziewaćają, ponadziewaćaj, ponadziewaćał, ponadziewaćany 1. «wypełnić wiele rzeczy, jedną po drugiej, nadzieniem, masą itp.» Ponadziewać strucle jabłkami. Pierogi ponadziewane kapustą. 2. «wbić, nasadzić… …   Słownik języka polskiego

  • porozrzucać — dk I, porozrzucaćam, porozrzucaćasz, porozrzucaćają, porozrzucaćaj, porozrzucaćał, porozrzucaćany «rozrzucić kolejno wiele czegoś, w różnych miejscach, często bezładnie, nieporządnie; usytuować wiele osób lub rzeczy w dużych odległościach od… …   Słownik języka polskiego

  • wabić — ndk VIa, wabićbię, wabićbisz, wab, wabićbił, wabićbiony 1. «przynęcać zwierzęta, zwłaszcza odpowiednim wołaniem (czasem naśladując ich głos)» Wabić gołębie gwizdaniem. Wabił wróble ziarnem. przen. «stanowić przynętę, działać przyciągająco;… …   Słownik języka polskiego

  • wędka — ż III, CMs. wędkadce; lm D. wędkadek «przyrząd służący do amatorskiego łowienia ryb, składający się zwykle z wędziska, żyłki, spławika i haczyka, na którym umocowuje się przynętę» Wędka spławikowa, spinningowa. Wędka z kołowrotkiem. Łowić ryby na …   Słownik języka polskiego

  • zanęcić — dk VIa, zanęcićcę, zanęcićcisz, zanęcićęć, zanęcićcił, zanęcićcony zanęcać ndk I, zanęcićam, zanęcićasz, zanęcićają, zanęcićaj, zanęcićał, zanęcićany «zwabić, skusić, zachęcić» Zanęcić ryby chlebem. Zanęcić widzów sensacyjnym tematem filmu. ∆ łow …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»